तू सूर बनून याव...

तू सूर बनून याव,
तू ताल बनून याव,
आयुष्यातलं तू माझ्या,
सुरेल गीत बनून याव.

शब्दात तुला मी
कधीच उतरवणार नाही,
पण तू मात्र माझ्या ओठावरचे,
शब्द बनून याव.

चंद्र-सूर्य नको मला,
खोटी आश्वासन अन,
आशाही नको.
तू फक्त आयुष्यात माझ्या,
एक आधार बनून याव.

जगण्यासाठी धडपडू दे मला.
उन-वारा-पाऊस पाणी हि सहन करू दे.
पण.............
आशा वेळी तू फक्त माझी
हिम्मत बनून याव.

जगण्यासाठी धडपड करेन मी,
हसत हसत जखमाही झेलेन.
पण तू फक्त त्या जखमांवर,
प्रेमाने फुंकर घालायला याव.

स्वप्न पूर्ण होत नाही,
आस पूर्ण होत नाही.
पण तू मात्र माझ,
अस्तित्व बनून याव.

सावली बनून माझी
सदैव सोबत राहावं.
आयुष्यातलं तू माझ्या,
सुरेल गीत बनून याव.
आयुष्यातलं तू माझ्या,
सुरेल गीत बनून याव.

गौरी कुलकर्णी,नागपूर कडून मिळालेली एक छान कविता...  

काही प्रेमळ व्याख्या...

   पूर्वा पाठक,अहमदनगर कडून मिळालेली एक छान कविता.....   

थेंब अश्रुंचे दोन गालावरती..



थेंब अश्रुंचे दोन गालावरती..
कसे पुसायाचे राहून गेले..
लपविलेले दु:ख माझे
चार चेहरे पाहून गेले..
.
.
सांगितले बरेच काही..
आनंदाश्रु अन काही बाही..
अर्थ सुकल्या आसवाचा परी
लावायचा तो लावून गेले..
.
लपविलेले जे दु:ख माझे
चार चेहरे पाहून गेले..

पुसले डोळे.. हसून खोटे
चाचपले कितिक मुखवटे
मुखवट्याला चेहर्‍यावरती
चढवायाचे आज राहून गेले
.
लपविलेले जे दु:ख माझे
चार चेहरे पाहून गेले..

हसून आता.. विसरून सारे
वावरते जणू.. उनाड वारे
हसताना पुन्हा भरले डोळे
पापणीतून अश्रु वाहून गेले
.
लपविलेले जे दु:ख माझे
चार चेहरे पाहून गेले..
.
.
थेंब अश्रुंचे दोन गालावरती..
कसे पुसायाचे राहून गेले..
लपविलेले दु:ख माझे
चार चेहरे पाहून गेले..

अपुर्ण प्रेम

माझ प्रेम कधी कळल नाही तुला,
म्हनुनच कायमचा सोडून गेलास मला,

मी वेड्यासारखी प्रेम करत राहिले तुझ्यावर,
आणि तुही जिवापाड प्रेम केलास माझ्यावर,

पण का, का? कधी विचारल नाहीस मला,
माझ्या नकाराची भिती होती का तुला?

तुझ माझ प्रेम हे दोघांच्या मनात फुलत राहिल
दोघान्चही एकमेकांवर प्रेम असुनही अपुर्णच राहिल, 

आणि आता ते कायमच राहिल अपुर्णच
कारण तुझ्याशिवाय मी पण अपुर्णच...

कधीतरी वाटत यार आपलंही कुणी असावं...

ह्या खांद्यावर डोकं ठेऊन तिला रडावसं वाटावं
ज्या स्वप्नांमध्ये माझ्या सगळ्या रात्री जगतात
त्या स्वप्नांमध्ये हरवून तिलाही जगावंसं वाटावं....
माझे आसू पुसून तिने आमच्या सुखात हसव..
कधीतरी वाटत यार आपलंही कुणी असावं...

छोट्या छोट्या गोष्टीमध्ये खोटं खोटं चिडाव पण ...
भेटीनंतर निघते म्हणताना तिचा पाऊल अडावं
बाकी सगळ्या जगाचा पडेलच विसर तेव्हा...
तिने माझा प्रेमात अगदी आकंठ बुडावं...
ह्या छोट्याशा स्वप्नानं एकदाचं खरं व्हाव ....
नेहमीचा यार वाटत..... आपलंही कुणी असावं...

कोणीतरी आपलं

वाटत कधी कधी कोणीतरी आपलं असावं
जिच्यासोबत राहून माझं आयुष्य सुंदर खुलावं

तिचा चेहरा दिसल्यावर सारे tensions दूर व्हावेत..
अन तिचे रूप पाहून...मी तिच्यात हरवून जावं..

माझ्या चेहऱ्यावर वाऱ्याने त्या उडणाऱ्या मोकळ्या तिच्या बटांमध्ये,
हरवून जावं कधीतरी मी त्या लाटांच्या आवाजामध्ये...

किनाऱ्याच्या त्या वाळू मधुनी..
त्या सागरात बुडुनी सूर्यास्ताला पाहत... व्हावं एकरूप दोघांनी

मी सुद्धा घ्यावा तिचा मग हातात हात,
तिने सुधा द्यावा लगेच हसत गालातल्या गालात..

कधी सैल न व्हावा घट्ट धरलेला माझा हात..
आयुष्यभर द्यावी तिने मला साथ ..